cayicen135

Kocaeli'ne vardığımızda arabamızı park ettik ve yarım saatlik dolmuş yolculuğundan sonra Kocaelisporlularla stadyuma vardık. Stadyumun etrafında herkes çok rahattı, polisler bile... İki taraftar grubunu ayıran ne bir barikat ne de bir polis kordonu vardı. İstanbul kalkan otobüslerin bekletildiğini öğrendik. Harun abiye asker Barbo'nun selamını ilettiğimizde cevabı "Barbo çok komik" oldu.

Biraz daha bekledik ve 7 gibi stadyuma girdik. Beş dakika geçmedi, yandaki Kocaelispor tribününden bizim tarafa geçmek isteyenler oldu. Zaten bu bekleniyordu. Beşiktaş tarafına 750-1000 civarında bilet çıkarıldığı söyleniyordu. Sonuç malum herkes bizim tarafa geçti. İlk yarıda resmen ölü gibiydik. Takım dahil, tribünler dahil. Otobüsle gelenlerin çoğu ilk yarının sonuna doğru stadyuma giriş yapabilmişlerdi.

İkinci yarı iyi başladık, bekledik, sonunu iyi getirdik. Maçtan 10 dakika sonra ilginç bir şekilde bizi saldılar. Dolmuş durağına doğru yürürken küçük çocukların taş toplamalarından ileride olayların olduğunu hemen anladık. Olay yerine vardık, her zamanki olaylar ama ufak tabii ki. Ama bizim Siyah Beyazlı olduğumuzu anlasalardı tatsız olaylar olabilirdi. Bana göre zaten tribün kovalayan birinin bize bakınca anlamamasının imkanı yok. Dolmuşumuza atladık olay yerinden uzaklaştık. Çorbamızı içtik, yola çıktık. Sonra ver elini İstanbul.

Arabadaki ben hariç dört kişinin Cumartesi sabahı saat 10'da Fizik 106 sınavı olması maçtan sonra arkadaşların hayatın gerçekleriyle yüzleşmesini sağladı. Altı senelik bir öğrenci olarak genç arkadaşlara hayatın siyah beyaz olduğunu biraz da olsa göstermiş olduğumu düşünüyorum. Bu güzel günü bize yaşatan Beşiktaşıma teşekkür ediyorum.

Dip not: Maç hakkındaki yorumlarımı siteye(goal.com) yazmıştım. O nedenle değinmedim.